3.2 予小尼姑害 kah 輕飄飄

3.2 Hō͘ sió nî-ko͘ hāi kah khin-phiaux

Tiong-kok ê cha-po͘-lâng, pún-lâi tōa-pō͘-hūn lóng ē-tàng chò sèng-jîn a̍h gâu-lâng, khó-sioh lóng khì hō͘ cha-bó͘ kā pāi khì. Siong (商) Tiâu sī hō͘ Thán Kí (妲己) kā nāu chiah bia̍t-bông ê; Chiu (周) Tiâu sī hō͘ Po Sāi (褒姒) hut hāi khì ê; Chîn (秦) ... sui-jiân le̍k-sú bô bêng siá, lán mā ká-tēng he sī in-ūi cha-bó͘, tāi-khài bô tōa chha-chhò; iah Táng Toh (董卓) tō tek-khak sī hō͘ Tiau Siân (貂蟬) kā hāi-sí ê.

aQ pún-chiâⁿ mā-sī chiàⁿ-ti̍t ê lâng, lán sui-jiân m̄-chai i bat chiap-siū siáⁿ-mih bêng-su kā khan-kà, tān-sī i tùi lâm-lú ê hun-pia̍t khiok chū-lâi chin giâm-keh; mā chin ū pâi-thek ī-toan -- chhin-chhiūⁿ sió nî-ko͘ a̍h ké Hoan-á-kúi hit-khoán lâng -- ê chèng-khì. I ê lí-lūn sī: hoān-nā nî-ko͘, it-tēng hām hôe-siūⁿ su-thong; cha-bó͘ ko͘ chi̍t-lâng tī gōa-bīn kiâⁿ, it-tēng sī siūⁿ boeh kau-ín pháiⁿ cha-po͘; it-lâm it-lú tī hia kóng-ōe, it-tēng tit-boeh pìⁿ-kâu-lāng. Ūi-tio̍h boeh kā kà-sī, i óngx kā in gîn, a̍h sī tōa-siaⁿ kā khau-sé, nā sī tī phian-phiah ê só͘-chāi, tō ùi āu-piah kā in tím chio̍h-thâu-á.

Ná chai, tit-boeh 30 hòe ah, i soah khì hō͘ sió nî-ko͘ hāi kah khin-phiaux. Chit-khoán khin-phiaux ê sim-sîn, sī lé-kàu siōng bô eng-kai ū ê, só͘-í cha-bó͘ chin khó-ò͘. Ká-sú sió nî-ko͘ ê bīn bē ku̍t-liu, aQ tō bē khì hō͘ bê tio̍h; ká-sú sió nî-ko͘ ê bīn ū am chi̍t-iân pò͘, aQ mā bē khì hō͘ bê tio̍h. 5-6 nî chêng, i bat tī hì-pêⁿ-kha ê lâng-tīn tiong, liàm kòe chi̍t-ê cha-bó͘ ê tōa-thúi, in-ūi keh chi̍t-iân khò͘, só͘-í aū-lâi i bô kám-kak khin-phiaux. Chit-ê sió nî-ko͘ bô kāng-khoán, che mā khó-kiàn ī-toan ê khó-ò͘.

"Cha-bó͘..." aQ teh siūⁿ.

I tùi hiah-ê i siūⁿ-kóng "it-tēng sī siūⁿ boeh kau-ín pháiⁿ cha-po͘" ê cha-bó͘, tiāⁿx chù-ì kā khòaⁿ, m̄-koh lâng bô tùi i chhiò. I tùi hām i kóng-ōe ê cha-bó͘, mā tiāⁿx chù-ì thiaⁿ, m̄-koh lâng mā bô thê-khí iú-koan siáⁿ-mih kâu-lāng ê ōe-tê. Ai-ah, che mā-sī cha-bó͘ khó-ò͘ ê chi̍t-tiám: yin lóng tio̍h ké kah chiâⁿ "chèng-keng".

--

3.2 予小尼姑害 kah 輕飄飄

中國 ê 查埔人, 本來大部份 lóng 會當做聖人 a̍h gâu 人, 可惜 lóng 去予查某 kā 敗去. Siong (商) 朝是予 Thán Kí (妲己) kā 鬧才滅亡 ê; Chiu (周) 朝是予 Po Sāi (褒姒) hut 害去 ê; Chîn (秦) ... 雖然歷史無明寫, 咱 mā 假定 he 是因為查某, 大概無大差錯; iah Táng Toh (董卓) tō 的確是予 Tiau Siân (貂蟬) kā 害死 ê.

aQ 本成 mā 是正直 ê 人, 咱雖然毋知伊 bat 接受啥物名師 kā 牽教, 但是伊對男女 ê 分別卻自來真嚴格; mā 真有排斥異端 -- 親像小尼姑 a̍h 假番仔鬼彼款人-- ê 正氣. 伊 ê 理論是: 凡若尼姑, 一定和和尚私通; 查某孤一人 tī 外面行, 一定是想欲勾引歹查埔; 一男一女 tī 遐講話, 一定得欲變猴弄. 為著欲 kā 教示, 伊往往 kā in 睨, a̍h 是大聲 kā 剾洗, 若是 tī 偏僻 ê 所在, tō ùi 後壁 kā in 抌石頭仔.

那知, 得欲 30 歲 ah, 伊煞去予小尼姑害 kah 輕飄飄. 這款輕飄飄 ê 心神, 是禮教上無應該有 ê, 所以查某真可惡. 假使小尼姑 ê 面袂滑溜, aQ tō 袂去予迷著; 假使小尼姑 ê 面有掩一沿布, aQ mā 袂去予迷著. 5-6 年前, 伊 bat tī 戲棚跤 ê 人陣中, 捻過一个查某 ê 大腿, 因為隔一沿褲, 所以後來伊無感覺輕飄飄. 這个小尼姑無仝款, 這 mā 可見異端 ê 可惡.

"查某..." aQ teh 想.

伊對 hiah-ê 伊想講 "一定是想欲勾引歹查埔" ê 查某, 定定注意 kā 看, m̄-koh 人無對伊笑. 伊對和伊講話 ê 查某, mā 定定注意聽, m̄-koh 人 mā 無提起有關啥物猴弄 ê 話題. Ai-ah, 這 mā 是查某可惡 ê 一點: yin lóng 著假 kah 誠 "正經".

--

3.2

中國的男人，本來大半都可以做聖賢，可惜全被女人毀掉了。商是妲己鬧亡的；周是褒姒弄壞的；秦… 雖然史無明文，我們也假定他因為女人，大約未必十分錯；而董卓可是的確給貂蟬害死了。

阿Ｑ本來也是正人，我們雖然不知道他曾蒙什麼明師指授過，但他對於 "男女之大防" 一卻歷來非常嚴；也很有排斥異端 —如小尼姑及假洋鬼子之類— 的正氣。他的學說是：凡尼姑，一定與和尚私通；一個女人在外面走，一定想引誘野男人；一男一女在那裡講話，一定要有勾當了。為懲治他們起見，所以他往往怒目而視，或者大聲說幾句 "誅心" 二話，或者在冷僻處，便從後面擲一塊小石頭。

誰知道他將到 "而立" 之年，竟被小尼姑害得飄飄然了。這飄飄然的精神，在禮教上是不應該有的，— 所以女人真可惡，假使小尼姑的臉上不滑膩，阿Ｑ便不至於被蠱，又假使小尼姑的臉上蓋一層布，阿Ｑ便也不至於被蠱了，— 他五六年前，曾在戲台下的人叢中擰過一個女人的大腿，但因為隔一層褲，所以此後並不飄飄然，— 而小尼姑並不然，這也足見異端之可惡。

"女…" 阿Ｑ想。

他對於以為 "一定想引誘野男人" 的女人，時常留心看，然而伊並不對他笑。他對於和他講話的女人，也時常留心聽，然而伊又並不提起關於什麼勾當的話來。哦，這也是女人可惡之一節：伊們全都要裝 "假正經" 的。

==